Dzisiaj, 26 marca 2020 roku, upływają dwa tygodnie od dnia kiedy to zawiesiliśmy działalność Domu w jej dotychczasowym zakresie.
Jest to wystarczający okres, by dokonał pierwszych prób oceny skuteczności podejmowanych w nowych warunkach przez placówkę działań na rzecz pomocy samotnym, często schorowanym członkom naszej społeczności w przetrwaniu trudnego czasu walki z pandemią.
Nasuwające się wnioski są jednoznaczne i niezwykle pozytywne, chociaż nikogo nie mogą dziwić.
Stanowią bowiem prostą konsekwencję zrealizowanego marzenia twórców idei budowy ,,Józefowa”, Kierownictw i działaczy KIK oraz oddanych wolontariuszy i niestrudzonych pracowników, którzy swoją aktywność u nas traktują jako pasję połączoną z życiową misją.
Niepowtarzalny klimat jaki udało nam się uzyskać, bliskość i więzy przyjaźni, owocują teraz żywymi kontaktami telefonicznymi i bezpośrednimi oraz realną pomocą, głównie w zakupach artykułów żywnościowych, czy lekarstw.
Z pomocą wychodzimy również na zewnątrz. Na najwyższe uznanie zasługuje działalność Pani Eweliny, która na zasadach wolontariatu udziela się jednocześnie w akcji na rzecz wspierania osób pozostających w kryzysie bezdomności oraz skrajnego ubóstwa, organizując im pomoc żywnościową.
Z prowadzonych rozmów wynika, iż nasi seniorzy – mimo oczywistych zagrożeń i utrudnień – czują się bezpieczni i zaopiekowani oraz optymizmem, ufnością i nadzieją oczekują powrotu do ich ..Józefowa”.
